Απουσία

Αν και δεν είχα σκοπό να γράφω προσωπικά πράγματα στο μπλογκ και σκόπευα να περιοριστώ στα θέματα σχετικά με τις ορχιδέες, νιώθω πως η μακρά απουσία ανανέωσης πρέπει κάπως να δικαιολογηθεί.

Ο χρόνος άλλαξε αλλά δεν ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Στο τέλος της προηγούμενης χρονιάς και μέχρι τις γιορτές έλειπα, καθώς και αμέσως μετά τις γιορτές αλλά και το μισό του Φεβρουαρίου. 2,5 μήνες δηλαδή. Δυστυχώς κάποια σοβαρά θέματα με κράτησαν μακρυά από το σπίτι μου και κοντύτερα στο πατρικό μου αλλά και σε νοσοκομεία. Μετά από μάχη μηνών τελικά ο πατέρας μου κατέληξε στα μέσα του Φεβρουαρίου.

Με ρώταγε συχνά στο νοσοκομείο αλλά και στο σπίτι τι κάνουν οι Αρχιδέες μου τώρα που λείπω, αρχιδέες τις έλεγε ίσως και δικαιολογημένα μιας και η ονοματολογία αυτό σημαίνει… Όσο και αν τις φρόντιζαν γείτονες, φίλοι και η κυρία που βοηθά στην καθαριότητα του σπιτιού, κάποιες από αυτές δεν τα κατάφεραν. Ασήμαντη λεπτομέρεια φυσικά, το ελάχιστο πράγμα που με ένοιαζε βλέποντας τον πατέρα μου να αργοπεθαίνει ήταν τι θα γίνει με τα φυτά.

Τώρα που πέρασαν λοιπόν μερικές μέρες, σιγά-σιγά πρέπει να επανέλθω σε φυσιολογικούς ρυθμούς, νομίζω το ίδιο θα θέλει και εκείνος.