Μετακόμιση

Ίσως φταίει η επαρχιώτικη καταγωγή μου, αλλά παλαιότερα δεν μπορούσα να καταλάβω τις συχνές μετακομίσεις των αστών. Πολλοί από αυτούς μετακόμιζαν εξ ανάγκης, ώστε να είναι κοντά στην νέα τους δουλειά, στο σχολείο των παιδιών, σε δρόμο με μικρότερη κίνηση, μακρυά από αγενείς γείτονες. Άλλοι απλά κάθε 2-3 χρόνια αρέσκονται στο να μετακομίζουν γιατί τους αρέσει η αλλαγή και η διαδικασία της μετακόμισης.

Συνήθως η μετακόμιση είναι υπόθεση αναβάθμισης, από ένα μικρότερο σπίτι σε ένα μεγαλύτερο. Από μια Α περιοχή σε μια Β που θεωρείται καλύτερη. Από ένα παλαιότερο σπίτι σε ένα νεότερο, ιδιόκτητο ή μη, που να καλύπτει καλύτερα τις σύγχρονες ανάγκες. Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι στον κοινωνικό μου περίγυρο που μετακόμισαν απλά για να έχουν καλύτερη ταχύτητα στο ίντερνετ. Δυστυχώς στις μέρες μας ολοένα και περισσότεροι λειτουργούν αντίστροφα και μετακομίζουν σε μικρότερα ή παλαιότερα σπίτια λόγω της οικονομικής κρίσης.

Όποιοι και να είναι οι λόγοι, μια μετακόμιση μπορεί να είναι δύσκολη υπόθεση. Η δική μου πρόσφατη μετακόμιση ήταν. Οι καύσωνες του Ιουλίου δεν βοηθούσαν στο να είναι άνετο το πακετάρισμα και το κουβάλημα. Όσο και αν κουβαλούν οι μεταφορείς ή και στην περίπτωση μου, πακετάρουν… αν δεν βάλει ο κάθε νοικοκύρης το χέρι του, δεν γίνεται σωστή δουλειά. Η μεταφορά των ορχιδέων μου κυρίως, ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση. Με τόσα πολλά φυτά, η συσκευασία τους και μεταφορά τους ήταν απαγορευτική τόσο από άποψη χρόνου και εργασίας όσο και κόστους. Οπότε κάθε βράδυ για μια εβδομάδα έπρεπε να μεταφέρονται 20-20 με το αυτοκίνητο. Βράδυ για να μην καούν από τον ήλιο ή το θερμικό σοκ. Το προσπάθησα και για πρωινή μεταφορά αλλά ήδη στις 8 ο ήλιος έκαψε μερικές.

Η λογική είναι πως πρώτα μπαίνουν τα βαριά έπιπλα μετά τα μικροέπιπλα και οι ηλεκτρικές συσκευές και τελευταία τα διακοσμητικά στοιχεία όπως πίνακες, κουρτίνες και “μπιμπελό”… Οπότε μέχρι να μπουν οι κουρτίνες μερικές ορχιδέες κάηκαν στο νέο σπίτι. Προϋπολογισμένες απώλειες… Ανθισμένες ή κοντά στην ανθοφορία από την αλλαγή περιβάλλοντος έχασαν τα λουλούδια τους. Πάντα υπάρχει όμως και μια άλλη όψη σε κάθε κατάσταση. Κάποιες με το που άλλαξαν περιβάλλον πείσμωσαν και άρχισαν να αναπτύσσονται με γοργότερους ρυθμούς ενώ μια-δυο που δεν ήταν καν στην εποχή τους, άνθισαν.

Στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας ολοκληρώθηκε η μεταφορά των τηλεπικοινωνιών και επιτέλους μπήκε στην θέση του το γραφείο μου. Στις Σέρρες, στα Πατήσια, στα Βριλήσσια και στην Πεντέλη το γραφείο μου έβλεπε σε τοίχο με το παράθυρο να είναι αμέσως δεξιά ή αριστερά από την καρέκλα μου. Μου άρεσε να μπορώ να συγκεντρώνομαι απερίσπαστος αλλά όποτε το επιθυμούσα να έχω θέα προς τα έξω στρέφοντας ελαφρά το βλέμμα ή το κεφάλι μου.

Το νέο σπίτι βρίσκεται στο Χαλάνδρι. Έχει μια σειρά από θετικά σε σχέση με αυτό της Πεντέλης στο οποίο έμεινα 7 χρόνια: Συγκοινωνίες και καταστήματα. Αυτόνομη θέρμανση. Μεγάλο αποθηκευτικό χώρο. Είναι νεότερο και μεγαλύτερο. Νοικιάστηκε ως επαγγελματική στέγη (ο κυριότερος λόγος για την μετακόμιση). 4πλάσια ταχύτητα πρόσβασης στο ίντερνετ. Τα κατοικίδια είναι ευπρόσδεκτα. Θα μπορούσα να συνεχίσω να γράφω θετικά στοιχεία για πολλές παραγράφους. Ίσως απλά προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου. Δυστυχώς έπρεπε να θυσιαστεί κάτι για να κερδηθούν τα παραπάνω. Η θέα από το γραφείο μου είναι ο τοίχος της διπλανής πολυκατοικίας και η οροφή της δεξαμενής πετρελαίου του σπιτιού.