Oρχιδέες ριζωμένες στην άμμο
Το περίεργο με τις συμπτώσεις είναι πως συμβαίνουν συχνά εις τριπλούν. Τον περασμένο Ιούνιο για περίπου μια εβδομάδα είχα βαρεθεί να διαβάζω συμπτωματικά για την ορχιδέα μαϊμού. Με τα (ελληνικά τουλάχιστον) μπλογκς να αναπαράγουν με αντιγραφή και επικόλληση ότι τύχει να διαβάσουν κάπου, είχε ξεπεραστεί κατά πολύ το κοσμογονικό τριπλό της επανάληψης. Έτσι τα μισά μπλογκς έγραφαν για το λουλούδι μιας Ντράκουλα Σίμια αν θυμάμαι σωστά και τα υπόλοιπα για τα “φύλλα” τους, εκνευρίζοντας τους ερασιτέχνες και μη γεωπόνους.Πόσο δύσκολο είναι να ξεχωρίσει ένα λουλούδι από ένα φύλλο ή έστω να διαβάσει τι είναι αυτό που αναπαράγει κανείς;
Οι ορχιδέες της άμμου των ελληνικών παραλίων είναι τελικά κρίνοι
Τέλη Ιουλίου έτυχε να διαβάσω για την ορχιδέα που “ριζώνει βαθιά στην άμμο και ξυπνά με το πρώτο φιλί της άνοιξης“. Μου κίνησε αμέσως την περιέργεια. Πρόκειται για ένα βιβλίο με τίτλο “Λευκή ορχιδέα” της Κ. Οικονόμου και των εκδόσεων Ψυχογιός. Στο άρθρο για το βιβλίο υπήρχε μια ορχιδέα Ντεντρόμπιουμ (ήταν και υβρίδιο του den. bigibbum), η οποία ήταν μεν λευκή αλλά εκτός από “εξωτική” είναι και επιφυτική (φύεται πάνω σε άλλα φυτά) αντί για ριζωμένη βαθιά στην άμμο. Από την άλλη ήταν δύσκολο να φανταστώ ποια ελληνική ορχιδέα θαύμαζαν οι ήρωες του βιβλίου στην ελληνική παραλία – με το διπλανό κτήμα όπου και γεννιόντουσαν οι έρωτες του μυθιστορήματος.
Δεν ξέρω αν είναι βαθιά ριζωμένα και αν ξυπνούν με το πρώτο φιλί της άνοιξης όπως στο βιβλίο αλλά είναι όμορφα
Βλέποντας βέβαια το εξώφυλλο του βιβλίου, παρατηρεί κανείς πως η λευκή ορχιδέα της ιστορίας είναι αφενός ροζέ και αφετέρου Κυμπίντιουμ. Τα πράγματα μπερδεύτηκαν ακόμη περισσότερο λοιπόν και η περιέργειά μου αυξήθηκε. Ξεκίνησα να ψάχνω για αυτή την περίεργη λευκή ορχιδέα που μεγαλώνει στις ελληνικές παραλίες και εμπνέει τον έρωτα… Με τα πολλά κατάφερα και βρήκα το μπλογκ μιας ζωγράφου που επισκέφτηκε την Κρήτη και μαγεμένη από την ομορφιά των “ορχιδέων” της άμμου τις ζωγράφισε πολλάκις.
Είχα πλέον στην διάθεσή μου μια ζωγραφιά του μυστηριώδους φυτού. Ευτυχώς ή δυστυχώς η ανατομία των ορχιδέων είναι εύκολα αναγνωρίσιμη, οπότε αμέσως κατάλαβα πως μόνο ορχιδέα δεν ήταν. Κατάφερα τελικά να αναγνωρίσω πως ήταν κάποιο είδος αμαρυλλίδας οπότε και η αναγνώριση ως Pancratium maritinum δεν άργησε και πολύ.
Συμπτωματικά μόλις πριν λίγες μέρες φίλοι μου φωτογράφιζαν και συζητούσαν για το φυτό αυτό στο facebook
Συμπτωματικά το φυτό είχε φωτογραφηθεί και από δύο φίλους μου οι οποίοι και μου διέθεσαν φωτογραφίες του για να συνοδεύσουν αυτή την ανάρτηση. Το μόνο που εύχομαι είναι τα “κρίνα της άμμου” όπως αποκαλούνται, να είχαν συνοδεύσει τα σχετικά άρθρα και το βιβλίο. Άραγε ένας τίτλος βιβλίου “Λευκό Κρίνο” θα έκλεβε τις εντυπώσεις όσο η “Λευκή Ορχιδέα”;
Τελικά νομίζω πως αυτή η φωτογραφία θα ήταν καλύτερο εξώφυλλο για το βιβλίο.
