Mounts – Επισύναψη ορχιδέων σε παρθένο Φελλό

Η φύση έχει έναν μοναδικό τρόπο να δημιουργεί. Αναφορικά με τις ορχιδέες, υπήρξε ιδιαίτερα γενναιόδωρη. Έτσι σε αυτά τα φυτά εκτός από τα χρώματα, τα σχήματα και τα αρώματα συναντάμε μια μεγάλη ποικιλία από ιδιαιτερότητες.

Γράφοντας για τις ορχιδέες, είναι δύσκολο να μείνει κανείς μόνο σε έναν από τους πολλούς περίεργους τρόπους που η φύση εξόπλισε αυτά τα φυτά. Από σπόρο ακόμη (ή σωστότερα έμβρυα), οι ορχιδέες ξεκινούν την ζωή τους με αδυναμίες που η φύση μετέτρεψε σε δυνατότητες. Έτσι οι σπόροι δεν έχουν τροφή για να ξεκινήσει την ζωή του το νέο φυτό. Αυτό καθιστά τους σπόρους πρακτικά να έχουν την μορφή σκόνης και να διασπείρονται σε μεγάλη απόσταση. Για να βλαστήσουν θα πρέπει να υπάρχει στο σημείο που θα προσγειωθούν, μια μυκόριζα (διαφορετική ανά ορχιδέα) και να δημιουργήσουν μια συμβιωτική σχέση η οποία θα τους εξασφαλίζει την τροφή τους, μέχρι να αναπτύξουν δικές τους ρίζες και φύλλα. Αναλυτικό άρθρο για τον πολλαπλασιασμό τους εδώ.

Το ενδιαφέρον με το σημείο όπου οι ορχιδέες θα βλαστήσουν είναι πως ελάχιστες είναι επίγεια φυτά που θα μεγαλώσουν στο χώμα. Μερικές είναι λιθόφυτα, δηλαδή αναπτύσσονται πάνω σε πέτρες με τις ρίζες τους να τις αγκαλιάζουν για στήριξη και απορρόφηση της υγρασία από το περιβάλλον. Οι περισσότερες και ειδικότερα αυτές που καλλιεργούνται ευρέως, είναι επίφυτα. Έτσι μεγαλώνουν πάνω σε άλλα φυτά, κυρίως δέντρα. Οι ρίζες τους αγκαλιάζουν κλαδιά ή κορμούς δέντρων. Ο λόγος που η φύση τις εξέλιξε να μεγαλώνουν με αυτόν τον τρόπο είναι απλός. Στα παρθένα τροπικά δάση από όπου και οι περισσότερες κατάγονται, τα δέντρα σχηματίζουν με τα ψηλά τους κλαδιά και το πλούσιο φύλλωμα, την λεγόμενη στέγη (ή κάναπε) αφήνοντας ελάχιστο φως να βρει το έδαφος. Έτσι στο έδαφος αυτών των δασών αναπτύσσονται ελάχιστα είδη φυτών που ευδοκιμούν σε σκιερές συνθήκες κυρίως φτέρες και κάποια σαρκοφάγα φυτά. Οι ορχιδέες που με τους σπόρους-σκόνη έχουν την πολυτέλεια της διασποράς, επέλεξαν να ανέβουν ψηλότερα ώστε να έχουν πρόσβαση σε περισσότερο φως.

Μετά από αυτή την εισαγωγή είναι ευκολότερο να καταλάβει κανείς γιατί οι ορχιδέες είναι φυτεμένες σε υπόστρωμα από κομματάκια φλοιού (ώστε να εξομοιώνεται όσο γίνεται ο φυσικός τους τρόπος ανάπτυξης) και φυσικά γιατί επιλέγουν συνεχώς να βγάζουν ρίζες έξω από την γλάστρα. Όλο και περισσότεροι καλλιεργητές επιλέγουν την καλλιέργεια ορχιδέων σε μάουντ (maount) ή ελληνικά σε επισύναψη. Εκτός από πλήρη εξομοίωση του φυσικού τρόπου που μεγαλώνει η ορχιδέα, αποτελεί και έναν ιδιαίτερα διακοσμητικό τρόπο παρουσίασης του φυτού.

Η τεχνική αυτή είναι απλή. Αρχικά επιλέγουμε ένα ξύλο. Πολλοί επιλέγουν κλαδιά ή και ρίζες διακοσμητικού σχήματος ή το λεγόμενο ξύλο θαλάσσης. Κάτι τέτοιο όμως είναι λάθος. Ο λόγος; Μα πρόκειται για ξύλο λείας επιφάνειας κάτι που δυσκολεύει την σωστή αγκίστρωση των ριζών. Επιπλέον τα λεγόμενα ξύλα θαλάσσης έχουν αποκτήσει την μορφή τους από την παραμονή τους στην θάλασσα (αν μιλάμε για αυτά που ξεβράστηκαν στην ακτή) και έχουν σε μικρό ή μεγάλο βαθμό απορροφήσει άλατα που θα βλάψουν την ορχιδέα σας. Η ευρέως αποδεκτή επιλογή ξύλου ή καλύτερα κορμού είναι ο παρθένος φελλός. Εκτός από την άγρια επιφάνειά του που παρέχει ιδανικό υπόστρωμα για να μεγαλώσει μια ορχιδέα, είναι ελαφρύ υλικό και δεν αλλοιώνεται εύκολα.

Έχοντας λοιπόν βρει το επιθυμητών διαστάσεων κομμάτι φελλού, προσθέτουμε ένα λεπτό στρώμα σφάγνων στην επιφάνειά του και πάνω τους τοποθετούμε την ορχιδέα που θέλουμε να επισυνάψουμε. Συμπληρώνουμε λίγα σφάγνα ακόμη πάνω από τις ρίζες και δένουμε το φυτό με βαμβακερή κλωστή, πετονιά ή υφασμάτινη λωρίδα. Η επιλογή της ίνας στερέωσης έχει σημασία. Μια υφασμάτινη λωρίδα θα παρέχει άριστη στερέωση χωρίς κανέναν κίνδυνο να πληγωθούν οι ρίζες αλλά δεν είναι τόσο όμορφο αισθητικά αποτέλεσμα. Η πετονιά θα παραμείνει αναλλοίωτη αλλά η κοφτερή της υφή μπορεί να τραυματίσει τις ρίζες. Η προσωπική μου επιλογή είναι το κοινό καρούλι βαμβακερής κλωστής. Μέχρι να αγκιστρωθεί το φυτό θα έχει αρχίσει να θρυμματίζεται και να αφαιρείται εύκολα.

Έχοντας έτοιμο το μάουντ με την ορχιδέα μας το μόνο που απομένει είναι να περιμένουμε να μεγαλώσουν νέες ρίζες οι οποίες και θα αγκιστρωθούν από μόνες τους στον φελλό. Μετά μπορούμε να αφαιρέσουμε την ίνα στερέωσης. Η φροντίδα μιας ορχιδέας σε μάουντ έχει διαφορές από αυτή σε γλάστρα. Χρειάζονται συχνότερα ποτίσματα και ψεκάσματα του φυτού αλλά η ορατότητα στο ριζικό σύστημα μας πληροφορεί άμεσα για την κατάστασή του και το πότε χρειάζεται πότισμα σε αντίθεση με μια γλάστρα που πολλές φορές κρύβει δυσάρεστες συνθήκες για το φυτό. Στο κατάστημα προσφέρουμε την επιλογή να επισυνάψουμε σε παρθένο φελλό την ορχιδέα σας, σε εκείνα τα φυτά που η φόρμα τους και ο τρόπος ανάπτυξης θα έδινε ένα εξαίρετο αισθητικά αποτέλεσμα, παρόλα αυτά σχεδόν όλες οι ορχιδέες μπορούν να γίνουν μάουντ. Δεν έχετε παρά να το ζητήσετε.