Αποφάσεις διακοπών

Κάποιες φορές αισθάνομαι πως η γενιά μου, αυτή του MTV, που μεγάλωσε με κάποια παγκοσμιοποιημένα πρότυπα και ιδεώδη είναι η πιο άτυχη. Εγωιστικό διαβάζεται αν σκεφτεί κανείς τους αγώνες και τους πολέμους των περασμένων. Πριν καλά-καλά γίνουμε υπερκαταναλωτικά άτομα στο κατόπι του ξενόφερτου ονείρου του γιάπη (λες και το ελληνικό για μια θέση στο δημόσιο είχε εκλείψει), μας χτύπησε αλύπητα η κρίση. Το απωθημένο της μεσαίας τάξης και της αγροτιάς, από όπου και κατάγομαι, μπορεί να συνοψιστεί στο κοινότυπο μάθε παιδί μου γράμματα (… να γίνεις μεγάλος και τρανός). Χρειάζονται οι σπουδές στον γιάπη και παρόλο που δεν υπήρξα κολεγιόπαιδο, μετείχα μιας κάποιας παιδείας – εισιτήριο αστυφιλίας, όπως οι συνομήλικοί μου. Σήμερα, ποιες καριέρες να στηρίξουν τ’όνειρο και ποια υποδομή να βγάλει το εισιτήριο της αποκέντρωσης; Επιστρέφοντας στα ξενόφερτα πρότυπα των 8500 και πλέον κινηματογραφικών ταινιών – Χολυγουντιανών στην πλειοψηφία τους – που έλαχε να έχω δει όλα αυτά τα χρόνια, κάθε ταινία που χρονικά αγγίζει την πρωτοχρονιά, παρουσιάζει δραματουργικά ή ανάλαφρα τις λεγόμενες New Year’s resolutions ή τις αποφάσεις για τον νέο χρόνο στα μέρη μας.

Γιατί δεν ξέρω, αλλά με την νέα χρονιά ή τα γενέθλια, ποτέ δεν έπαιρνα αποφάσεις – απλά γιατί πέρασε ένας χρόνος. Ότι απόφαση κι αν πήρα ποτέ, την πήρα γιατί χωνέψαμε, εγώ και χρόνος, μια κάποια εμπειρία σπουδαία. Θες γιατί κάτι έγινε ευχάριστο, θες γιατί κάτι δυσάρεστο έζησα, μετά από κάποιο σημαντικό ή ασήμαντο γεγονός, καθόμουν πάντα να αξιολογήσω την εμπειρία και αν το έφτανε ο νους μου, να την αξιοποιήσω. Να κάνω το πάθημα μάθημα κατά την λαϊκή σοφία ή οδηγό κατά το δικό μου το ξεροκέφαλο.

Αν με ρώταγε κανείς πριν μια βδομάδα για τις πιο πρόσφατες διακοπές που είχα κάνει, θα απάνταγα πως ήταν το 2005. Τότε, σε έναν τόπο άγριο είχα βρεθεί και η ερημιά και τα άγρια θηρία που απάντησα κάτω από της Ήρας το γάλα(ξία), κάπως μες το ξεροκέφαλο, γινήκαν βάση για να αποκτήσω την πρώτη μου ορχιδέα. Απόφαση διακοπών ή αψυχολόγητο καπρίτσιο υποσυνείδητο, γυρνώντας τότε, πήρα την πρώτη μου ορχιδέα, να κοσμεί το περβάζι του παραθύρου. Για το γραφείο στην εταιρία που τότε δούλευα ούτε λόγος, άνθρωποι μαραίνονταν στα γραφεία δίπλα μου, δεν θα διακυνδύνευα να μαραθεί η ορχιδέα μου – μα τώρα σοφότερος, αναγνωρίζω πως μαραινόνταν οι ψυχές των και ο πολύς ο κόσμος λέει πως τα φυτά ψυχή δεν έχουν. Μπορεί και ασφαλές να ήταν το περιβάλλον του γραφείου για τα άνθη.

Ψυχή και σώμα μαραινόταν ο πατέρας μου σε νοσοκομείο και έλειψα και τότε το 2012, μα διακοπές δεν ξέρω αν το νοσοκομείο και η παρηγοριά στον άρρωστο μπορούν να χαρακτηριστούν. Όπως και να ‘χει, μια ορχιδέα τότε πήγα για διάκοσμο και απόφαση πήρα μετά… σαν θυμήθηκα λόγια – μπερδεμένα από την κούραση – για ορχιδέων καλλιέργεια και εμπόριο να μιλούν. Άνοιξα το κατάστημα.

Διακοπές μπορεί να μην πήγα ή έκανα, αλλά ίσως που το σχολειό κλείνει, ίσως που στις εκκλησιές πάμε, τις άγιες μέρες διακοπές τις λέμε. Τρεις χρονιάρες συνέβηκε και συκοφάντες όρθωσαν ανάστημα. Από εκπαιδευτικά ιδρύματα μεγάλα δεν πέρασα και δεν ξέρω αν ο συκοφάντης τελικά… τα σύκα έδειχνε για να φάνε και άλλοι ή αν τον τυχερό που τα κατείχε απεκάλυπτε, του χωριού το φωνάζει ο κλέφτης ξέρω. Τη μια γιορτή απάνταγα, να προφυλάξω όσο μπορώ κοίταζα το όνομα, μη βγει και είναι χειρότερο από ματιού χαμό έχω ακούσει. Την δεύτερη σε δικηγόρους έτρεχα μα συνέπειες σκεφτόμουν, του πατέρα τα λόγια στο νου φέρνοντας που μου ‘λεγαν καλύτερα ένας έξυπνος εχθρός παρά ένας βλάκας φίλος. Των εχθρών μου τα συμφέροντα, μετά των νομικών τα λόγια ζύγισα και για μια ορχιδέα να καταστρέφονται άνθρωποι δεν το θεώρησα σωστό, απ’ το δικό μου το χέρι, ας είχα και το δίκιο με το μέρος μου και δεν απάντησα. Τρίτη όπως όλα τα κακά και ακόμη χειρότερα, διάβασα να γράφουν και πάλι σε Χριστουγέννων μέρες. Δεν απάντησα, μόνο άφησα να περάσει ο καιρός και έστειλα μήνυμα μήπως και από ύπαρξη φιλότιμου παρθεί ο κακός ο λόγος πίσω, άσκοπα – πάλι καλά που δεν το έγραψα σε χαρτί, να λογαριάζω πόσο από του δέντρου το κλαδί εξαφανίστηκε μαζί με το φιλότιμο.

Στις σχολές τις γιάπικες μιλούν για πελατιακών σχέσεων διαχείριση, μα για να μην χτυπά άσχημο και βάζει ο νους του ανθρώπου το υστερόβουλο – το κέρδος, customer relations management το προσφωνούν και χαίρονται αμφότεροι εταίροι και πελάτες την μεταξύ τους σχέση. Αν έβγαζα συμπέρασμα περί κοινωνικών δικτύων ευκαιριών και των σχολών τα μαθήματα για του πελάτη την ικανοποίηση… το να μιλάς στον πελάτη θα έλεγα είναι το πρόσφορο – μα με τον πελάτη μίλαγα και στις προθέσεις της γραμματικής, διαφορές μεγάλες βρίσκονται σαν στων ανθρώπων τις προθέσεις. Άλλοι μιλώντας μαζί τους χάρηκαν και άλλοι δυσαρεστήθηκαν, κατά το πως του καθενός η προσωπικότητα ερμηνεύει την πραγματικότητα. Χρήματα κι αν δεν έβγαλα, πλούτισα γνωρίζοντας Ανθρώπους που μεταλλάχτηκαν από πελάτες σε φίλους. Μέχρι που και για διακοπές οι χαρούμενοι με κάλεσαν και γυρνώντας πίσω με αλλαγμένη θέα, δεν ξέρω τι απόφαση να βγάλω. Βλέπεις τις διακοπές τα τιμολόγια σεβάστηκαν, μα το γραμματοκιβώτιο περίμενε ρουφιάνος έτοιμος, να τα ξεράσει όλα.

Του Γουτεμβέργιου πολυσέλιδο συλλέκτη δεν ξέρω αν μπορώ να γεμίσω με τις λειψές μου γνώσεις – μιας και για κάτι τέτοιο, πρέπει κανείς να γράφει και να σκέφτεται… με τις πενήντα αποχρώσεις του γκρίζου. Ξεροκέφαλος και απόλυτος, του δυαδικού τους απόλυτους άσους και τα μηδενικά… κάπως τα καταφέρνω. Απόφαση πήρα να γράφω ιστορίες, μήπως και σταματήσουν να θέλουν οι άνθρωποι να ψοφήσει η ορχιδέα του γείτονα – μαζί με την κατσίκα. Μήπως και η θέα γίνει αδιάκοπη.



Paphiopedilum σε κεραμικό με βότσαλα

Αν και στο MyOrchid προσανατολίζομαι περισσότερο στην παροχή εξαιρετικής ποιότητας ορχιδέων με την λογική πως απευθύνονται προς καλλιέργεια, κατά καιρούς δημιουργώ κάποιες συνθέσεις με σκοπό να είναι περισσότερο προσανατολισμένες στην διακόσμηση. Μια από τις πρώτες μου δημιουργίες ήταν η ζωντανή γλάστρα, ενώ συχνά προσφέρω σε πελάτες του καταστήματος προσωποποιημένες λύσεις. Κυρίως δημιουργώ συνθέσεις σε παρθένο φελλό με την λογική της ανάρτησης και πάντα με γνώμονα η κάθε μία από τις συνθέσεις να είναι ταυτόχρονα και μια καλλιεργητική λύση που να εγγυάται την μακροβιότητα των ορχιδέων (όχι απλά μια όμορφη λύση που δεν θα καλύπτει τις μακροχρόνιες ανάγκες τους).

Αποφεύγω να δείχνω τις δημιουργίες αυτές δημόσια, παρά μόνο εάν ο ίδιος ο πελάτης στείλει κάποια φωτογραφία για το άλμπουμ φωτογραφιών πελατών στο facebook. Ο λόγος είναι πως έχω δει κείμενά και φωτογραφίες μου, να φιλοξενούνται σε σελίδες ανθοπωλείων και προκειμένου να διαφυλάξω την κάθε πατέντα δεν την πολυδιαφημίζω. Έτσι υπάρχει γενικά το MyOrchid radar που μπορεί να καλύψει οποιαδήποτε ανάγκη σχετικά με ορχιδέες, συμπεριλαμβανομένων ιδιαίτερων περιπτώσεων διακόσμησης (απαιτείται προγραμματισμός) ή δώρων.

Πέρυσι τον Αύγουστο, είχα δημιουργήσει μια μίνι σύνθεση με paphiopedilum σε κεραμικό με βότσαλα. Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες αλλά βότσαλα και σφάγνο, με έναν ειδικό τρόπο τοποθέτησης, εγγυούνται την μακροβιότητα και την ευημερία του φυτού. Ελπίζω να σας αρέσουν οι φωτογραφίες και στην επόμενη ανάγκη σας για κάποια διακοσμητική λύση, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε.

Δημιουργήθηκε 15/8/13

Δημιουργήθηκε 15/8/13

Το ίδιο ακριβώς φυτό, στην ίδια γλάστρα, φωτογραφημένο 18/3/14. Αναπτύσει 2 νέα παράφυτα και αναμένεται τον χειμώνα να ανθίσει διπλά!

Το ίδιο ακριβώς φυτό, στην ίδια γλάστρα, φωτογραφημένο 18/3/14. Αναπτύσει 2 νέα παράφυτα και αναμένεται τον χειμώνα να ανθίσει διπλά!

Φωτογραφία από το άλμπουμ φωτογραφιών πελατών. Παφιοπέδιλο όπως το φωτογράφισε αποδέκτης δώρου πελάτου του καταστήματος.

Φωτογραφία από το άλμπουμ φωτογραφιών πελατών. Παφιοπέδιλο όπως το φωτογράφισε αποδέκτης δώρου πελάτου του καταστήματος.

Μικρή λεπτομέρεια από μια νέα σύνθεση με 4 παφιοπέδιλα. Λογικά του χρόνου θα την δείτε ανθισμένη ολόκληρη.

Μικρή λεπτομέρεια από μια νέα σύνθεση με 4 παφιοπέδιλα. Λογικά του χρόνου θα την δείτε ανθισμένη ολόκληρη.



Τι προσέχουμε όταν αγοράζουμε μια ορχιδέα για δώρο

Δώρο διαγωνισμού

Δώρο διαγωνισμού

Πολλές φορές οι φίλοι του MyOrchid εκφράζουν τις ανησυχίες τους ως προς τις ορχιδέες που πωλούνται στην μαζική αγορά. Μέσω σχολίων στην σελίδα, εμέιλ, αναρτήσεις και προσωπικά μηνύματα στο facebook… αποτελεί συχνό φαινόμενο να με ρωτούν για τα διάφορα διακοσμητικά τερτίπια. Τα προφανή αθώα και απόλυτα θεμιτά είναι οι κορδέλες, τα τούλια, τα περίτεχνα κασπό. Μια ορχιδέα δεν θα πάθει απολύτως τίποτα από ένα όμορφο κασπό, μια όμορφα δεμένη κορδέλα ή ένα δίχτυ, τούλι, χαρτί ή ύφασμα διακόσμησης. Ειδικά όταν ο πωλητής έχει παρακολουθήσει μερικά μαθήματα ανθοδετικής-διακόσμησης, το αποτέλεσμα μπορεί πραγματικά να εντυπωσιάσει και τους πλέον απαιτητικούς πελάτες (άσε που θα βγάλει τον καθένα ασπροπρόσωπο στην κοινωνική του υποχρέωση). Προσωπικά δικαιολογώ απόλυτα και την αύξηση της τιμής, μιας και εκτός από την αξία της ορχιδέας και των υλικών διακόσμησης, στην συνάρτηση μπαίνει η αποζημίωση της εργασίας για ένα όμορφο διακοσμητικό αποτέλεσμα. Πολλές φορές βέβαια τα όρια της καλαισθησίας και της κακογουστιάς είναι λεπτά και ένας αποξηραμένος αστερίας, μερικά κοχύλια και ένα δίχτυ ως πλαισίωμα μιας ορχιδέας… αποτελεί διφορούμενο εικαστικό δρώμενο.

Λίγο πολύ, έχω ξαναγράψει συμβουλές και σημεία ελέγχου που πρέπει να αξιολογήσει κανείς πριν αγοράσει μια ορχιδέα από την μαζική αγορά. Παρακάτω θα βρείτε και μερικά ακόμη βασικά σημεία προσοχής.

Σπρέι γυαλίσματος

Τα προβλήματα αρχίζουν και εκεί αναφερόμουν επικαλούμενος τους προβληματισμούς αναγνωστών, με κάποιες λιγότερο ευεργετικές πρακτικές σε ότι αφορά τις ίδιες τις ορχιδέες. Μια συνηθισμένη πρακτική είναι η χρήση κάποιον γυαλιστικών σπρέι. Κάποια είδη ορχιδέας είναι αρκετά ευαίσθητα στα προωθητικά αέρια που περιέχουν τα συγκεκριμένα γυαλιστικά, ενώ πολλές φορές το ίδιο το έλαιο φράζει τα στόματα (πόρους) των φύλλων, με αποτέλεσμα αυτά να κιτρινίζουν και να πέφτουν αρκετές ημέρες μετά. Ενώ στα κομμένα φύλλα για το γέμισμα ανθοδεσμών η χρήση του σπρέι τους χαρίζει μια απατηλή ζωντάνια στα ζωντανά φυτά τα αποτελέσματα είναι διαφορετικά. Τα περισσότερα φυτά που πωλούνται για το όμορφο φύλλωμά τους, είναι ανθεκτικά στα σπρέι, ενώ όσα δεν είναι έχουν πολλά φύλλα και μέχρι να χαθούν τα εκτεθειμένα στο σπρέι, το φυτό ήδη έχει αρχίσει να αναπτύσσει νέα. Οι ορχιδέες δεν αναπτύσσουν πολλά φύλλα σε μικρό χρονικό διάστημα όπως άλλα φυτά, με τις πλέον διαδεδομένες ορχιδέες φαλαινόψις, να βγάζουν περίπου 1-2 φύλλα κάθε έτος. Με δυο λόγια: Μην χρησιμοποιείτε γυαλιστικά σπρέι στις ορχιδέες.

Για να καταλάβει κανείς αν στα φύλλα της ορχιδέας που μόλις απέκτησε υπάρχει σπρέι, το μόνο που έχει να δει είναι κατά πόσο τα φύλλα γυαλίζουν ή/και αντιστέκονται στην σκόνη. Ένας ακόμη ποιο εύκολος τρόπος, είναι κατά το πότισμα να βρέξετε ελαφρά τα φύλλα και α παρατηρήσετε εάν στο νερό που τρέχει από αυτά, εμφανίζονται μικρά ουράνια τόξα. Φανταστείτε την άσφαλτο όταν στάξει πετρέλαιο και μετά πέσει νερό, δεν φτιάχνει κάποιες ίριδες χρωμάτων στην επιφάνεια; Κάτι παρόμοιο σε μικρό βαθμό θα δείτε στο νερό από τα φύλλα της ορχιδέας.

Λάθος φροντίδα

Αφορά σε μεγαλύτερο βαθμό τα πολυκαταστήματα και τα σούπερ μάρκετς, που κατά γενική ομολογία δεν έχουν σχεδιαστεί για την φιλοξενία φυτών αλλά άλλων εμπορευμάτων με τα όποια ευπαθή να βρίσκονται σε ψυγεία. Από πλευράς θερμοκρασιών, συναντούμε ιδανικές συνθήκες για τις περισσότερες ορχιδέες κατά το ωράριο λειτουργίας και πολύ κακές ή και ακραίες συνθήκες (υψηλή ή χαμηλή θερμοκρασία) όσο τα καταστήματα είναι κλειστά. Η ξηρή ατμόσφαιρα ταλαιπωρεί και αφυδατώνει τις ορχιδέες (πχ σε καταστήματα που έχουν και τρόφιμα, πολλές φορές εκτός από τον κλιματισμό χρησιμοποιούν αφυγραντήρες προκειμένου να μην αλλοιωθούν τα τρόφιμα, τα οποία και πρέπει να διατηρούνται σε δροσερό, σκιερό και ξηρό περιβάλλον). Σε ότι αφορά τον φωτισμό, ευτυχώς οι ορχιδέες τα καταφέρνουν μια χαρά κάτω από τις δυνατές ψυχρές λάμπες των καταστημάτων. Τέλος το πότισμα που είναι και ο σημαντικότερος παράγοντας αποτελεί το μεγάλύτερο πρόβλημα. Φυσικό μιας και οι χώροι αυτοί δεν προσφέρονται για να ρίχνει κανείς άφθονο νερό αλλά και το προσωπικό συνήθως είναι εκπαιδευμένο σε άλλα πράγματα και όχι την φροντίδα φυτών. Συνήθως οι ορχιδέες δεν ποτίζονται καθ’όλη την παραμονή τους στο κατάστημα ή ποτίζονται υπερβολικά με σύνηθες το φαινόμενο του στάσιμου νερού μέσα στα κασπό ή στις θέσεις των δίσκων μεταφοράς ή και μέσα στην ζελατίνα συσκευασίας τους.

Κακός αερισμός

Ο κακός αερισμός είναι πολύ επικίνδυνος για τις ορχιδέες, που ως επίφυτα προτιμούν τον άριστο αερισμό. Συνήθως τα πολυκαταστήματα έχουν αεροκουρτίνες ή περιστρεφόμενες πόρτες ώστε να μην υπάρχει κυκλοφορία αέρα για να διατηρούν σταθερή θερμοκρασία στις ώρες λειτουργίας. Έτσι δεν λείπουν οι περιπτώσεις να έχουν ήδη αρχίσει να αναπτύσσονται μύκητες στο υπόστρωμα ή τα ξυλαράκια στήριξης των ανθοφόρων, λόγω του κακού αερισμού. Το υπόστρωμα είναι συνήθως παλαιότερο από όσο πρέπει μιας και μια πρόσφατη μεταφύτευση θα αύξανε το κόστος και δεν θα επέτρεπε την εύκολη μεταφορά μαζικών ποσοτήτων λόγω αστάθειας. Θα πρέπει επίσης να αναφέρουμε πως η χρήση ζελατίνας, που σκοπό έχει περισσότερο την εξοικονόμηση χώρου κατά την μεταφορά (κρατά τα φύλλα όρθια και χωρούν περισσότερες ανά τετραγωνικό μέτρο επιφάνειας) βοηθά στο να κατακρατείται περισσότερη υγρασία και αποτρέπει την κυκλοφορία του αέρα στο υπόστρωμα και τις ρίζες.

Τιπ: Για να είναι καθαρά και να γυαλίζουν τα φύλλα της φαλαινόψις σας, μπορείτε να τα καθαρίσετε με ένα βαμβάκι (ή πιο πρακτικά ένα παντ ντεμακιγιάζ) στο οποίο έχετε βρέξει ελαφρά με λίγο νερωμένο γάλα. Μετά απλά περάστε με ένα ελαφρά βρεγμένο βαμβάκι με καθαρό νερό και στεγνώστε με απαλές κινήσεις, προσέχοντας να μην τραυματίσετε τα φύλλα με τα νύχια σας.



All about Eve

Όσοι αγαπούν τον παλιό καλό κινηματογράφο ίσως θυμούνται την ταινία ή έστω οι πιο σύγχρονοι… ίσως θυμούνται τις Αλμοδοβαρικές αναφορές στο Όλα για την Μητέρα μου. Και ενώ στις ταινίες εξετάζεται μεταξύ άλλων και η φιλοδοξία του να γίνει κανείς ντίβα στην θέση της ντίβας… στο MyOrchid είναι μεγάλη χαρά να βλέπουμε τις ορχιδέες μας να προκόβουν στα χέρια φίλων μας, ειδικότερα δε όταν αυτοί είναι αρχάριοι με τις ορχιδέες. (Όχι πως δεν συνέβηκε και το να εμφανιστεί πελάτης μας ως ανταγωνιστής εισαγωγέας ορχιδέων… άλλωστε στον πολυτάραχο παθιασμένο κόσμο των ορχιδέων μπορούν να συμβούν τα πάντα).

Η Eve συμπτωματικά ήταν ο Σεφτές μας. Ο πρώτος πελάτης ιστορικά που εμπιστεύτηκε το κατάστημα 16/11/2012, μια μέρα αφού είχε ανοίξει. Το Paphiopedilum Maudiae Vinicolor ήταν η πρώτη ορχιδέα ιστορικά που πωλήθηκε από το κατάστημα και ίσως είναι ένας ακόμη λόγος που το αγαπώ τόσο. Δύσκολο πράγμα το ποδαρικό… Για κάθε καλή εβδομάδα πορείας του καταστήματος σε σκέφτονται με αγάπη και για κάθε νεκρή εβδομάδα χωρίς πωλήσεις σε καταριούνται. Την Eve δεν την καταράστηκα, αντιθέτως την συμπάθησα πολύ μιας και ήταν πάντα δίπλα. Δεν αναφέρομαι σε πωλήσεις, απλά ήταν δίπλα γράφοντας στο microblog της, στέλνοντας φωτογραφίες, σχολιάζοντας στην σελίδα ή στο facebook (ακόμη και στο twitter που τόσοι λίγοι χρησιμοποιούμε).

Αποκτημένο 16/11/12 με μπουμπούκι και ανθισμένο όπως το βλέπετε στις 15/12/12

Αποκτημένο 16/11/12 με μπουμπούκι και ανθισμένο όπως το βλέπετε στις 15/12/12

Επετειακό email που αποστέλλεται έναν χρόνο μετά από την απόκτηση κάποιας ορχιδέας του καταστήματος.

Επετειακό email που αποστέλλεται έναν χρόνο μετά από την απόκτηση κάποιας ορχιδέας του καταστήματος.

Την Προηγούμενη εβδομάδα το κατάστημα γιόρτασε τα πρώτα του γενέθλια. Μεταξύ άλλων σκέφτηκα να ανοίξω ένα άλμπουμ χρονομηχανή στο οποίο και θα ανεβαίνουν φωτογραφίες από ορχιδέες του καταστήματος έναν χρόνο μετά από την απόκτησή τους. Ήδη οι πρώτες 3 παραγγελίες οδήγησαν στην αποστολή ενός email στους φίλους μας, με την υπενθύμιση της επετείου από την αγορά τους και την ζήτηση φωτογραφικού υλικού. Ελπίζω να ανταποκριθούν, άλλωστε δεν είναι υποχρεωτικό, να αφήνει κανείς όλες του τις δουλειές για να φωτογραφίσει κάτι που απέκτησε έναν χρόνο πριν, προκειμένου ένα μικρό κατάστημα να κάνει διαφήμιση.

Παρόλα αυτά, για την πρώτη ιστορικά παραγγελία, η κάτοχός της ανταποκρίθηκε. Η Eve μας έστειλε την παρακάτω φωτογραφία σημειώνοντας απλά

Περιμένω να τη δω να ανθίζει και φέτος!

Η πρώτη ορχιδέα που πωλήθηκε ποτέ από το κατάστημα, ετοιμάζεται να ανθίσει ξανά ακριβώς έναν χρόνο μετά.

Η πρώτη ορχιδέα που πωλήθηκε ποτέ από το κατάστημα, ετοιμάζεται να ανθίσει ξανά ακριβώς έναν χρόνο μετά.



Τα πρώτα γενέθλια του καταστήματος

Συμπληρώθηκε ένας χρόνος λειτουργίας του καταστήματος. Ειλικρινά δεν ξέρω πως νιώθω για αυτό. Πάντα φανταζόμουν πως το να συμπληρώνει ένα κατάστημα έναν χρόνο λειτουργίας, θα ήταν κάτι γεμάτο χαρές και πανηγύρια. Τουλάχιστον πως θα συνοδευόταν από εορταστικές φαμφάρες, έξυπνες ατάκες και όμορφα γραφήματα που θα παρουσίαζαν την μεγάλη επιτυχία. Μετά θυμάμαι πως βρισκόμαστε στην Ελλάδα. Η οικονομική κρίση, το γεγονός πως όταν κάποιος υποψήφιος πελάτης δεν έχει να βάλει πετρέλαιο να ζεσταθεί για τον χειμώνα – δεν σκέφτεται εξωτικές ορχιδέες, το φορολογικό σύστημα και οι ασφαλιστικές εισφορές που δεν αφήνουν καμιά νέα επιχείρηση να ανασάνει, η δυσπιστία του καταναλωτή προς το ηλεκτρονικό εμπόριο, οι παρα-εισαγωγές που αντί να μειώνονται αυξάνονται, ο αθέμιτος ανταγωνισμός. Αντίξοες συνθήκες γενικότερα δεν επέτρεψαν το MyOrchid να ανθίσει μέσα σε έναν χρόνο.

Είμαστε επίμονη πάστα ανθρώπων στον τόπο μας. Σας ευχαριστώ για την συνεχόμενη υποστήριξη σας αυτόν τον χρόνο. Πάμε όλοι μαζί για τον δεύτερο!

Λατρεμένα παφιοπέδιλα

Λατρεμένα παφιοπέδιλα