Πότε κόβουμε τον ανθοφόρο στις ορχιδέες φαλαινόψις;

Μια από τις συχνότερες ερωτήσεις, είναι τι κάνουμε με τον ανθοφόρο μίσχο στις ορχιδέες φαλαινόψις όταν πέσουν τα λουλούδια και απανθίσει.

Πότε κόβω το κλαδί της ορχιδέας μου;

Υπάρχουν 2 θεωρίες:

Δεν τον κόβουμε αν δεν μαραθεί εντελώς

Η μία σχολή προτείνει να μην κόβουμε ποτέ τον ανθοφόρο μίσχο, ακόμη και αν πέσουν τα λουλούδια. Ο λόγος είναι πως πολλά είδη φαλαινόψις ανθίζουν επαναληπτικά την επόμενη σεζόν, από την άκρη του παλιού ανθοφόρου ή από κάποιο ενεργό μάτι χαμηλότερα θα ξεκινήσει κάποια διακλάδωση. Αφήνουμε λοιπόν τον ανθοφόρο ήσυχο και αν τελικά μαραθεί (κιτρινίζει, αποκτά ξυλώδη υφή) τον κόβουμε 1-2εκ από την βάση του.

Οι παλιοί ανθοφόρου κομμένοι αφού μαράθηκαν εντελώς, κοντά στην βάση περίπου 2 εκ.

Όταν έχει ξεραθεί εντελώς αποκτά ξυλώδη υφή και μπορούμε να τον κόψουμε.

Τον κόβουμε αμέσως μόλις πέσουν τα άνθη

Η δεύτερη θεωρία, προτείνει το κόψιμο του ανθοφόρου όσο ακόμη είναι χλωρος, αμέσως μόλις πέσει το τελευταίο λουλούδι. Πολλές φορές, αυτή η πρακτική σοκαρει το φυτό που θεωρεί πως είχε κάποιο ατυχημα κατά την φάση ανθοφορίας και το εξωθεί στο να προσπαθήσει να τον αναδομήσει. Το κόψιμο προτείνεται μεταξύ του δεύτερου ματιού από την βάση και του τρίτου. Το επιθυμητό αποτέλεσμα είναι η φαλαινόψις να αρχισει να αναπτύσει νέα διακλάδωση στον ανθοφόρο από τα χαμηλά ενεργά μάτια και να ανθίσει συντομα. Παρόλα αυτά, η πρακτική αυτή στρεσάρει τα φυτά, τα οποία δαπανούν πολλή ενέργεια σε τόσο σύντομο διάστημα για μια δεύτερη ανθοφορία. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που το φυτό τελικά μαραίνεται ανθίζοντας (ειδικά αν δεν έχει σωστή λίπανση).

Το “μάτι” στον ανθοφόρο μπορεί να δώσει διακλάδωση με μπουμπούκια ή κέικι είτε κοπεί ο ανθοφόρος λίγο πιο ψηλά είτε όχι.

Η πρόταση του MyOrchid

Αφήστε την ορχιδέα σας να αποφασίσει τι θέλει και τι μπορεί να κάνει, αναλογα και με τις δυνάμεις που έχει. Αφήνοντας τον παλιό ανθοφόρο μέχρι να μαραθεί τελείως, δίνετε την ευκαιρία το ίδιο το φυτό να αποφασισει αν θέλει και αν μπορεί να δημιουργήσει κάποια διακλάδωση ή κάποιο κέικι (παραφυάδα). Μια φροντισμένη φαλαινόψις, μπορεί να διατηρήσει έναν παλιό ανθοφόρο ανενεργό αλλά χλωρό μέχρι και 3-4 χρόνια. Κατά την περίοδο της ανθοφορίας της, μπορεί να ανθίζει ταυτόχρονα από την άκρη ή και διακλάδωση παλιού ανθοφόρου καθώς και να αναπτύξει νέους.

Με λευκά βέλη σημειώνονται τα ενεργά μάτια που οδήγησαν σε ανάπτυξη κέικι. Με μοβ βέλος σημειώνεται η διακλάδωση που ξεκίνησε από ενεργό μάτι. Όλα αναπτύχθηκαν μετά από έναν χρόνο αφού είχαν πέσει τα λουλούδια. Η συγκεκριμένη ορχιδέα αποφάσισε μόνη της μέχρι που να μαράνει τους παλιούς ανθοφόρους και τι να αναπτύξει από το κάθε ενεργό “μάτι” ενώ από την βάση ξεκίνησε να αναπτύσσει καινούριο ανθοφόρο για να ανθίσει.

Φαλαινόψις με 7 ανθοφόρους σε διαφορετικά στάδια.