Start Up Story Μερος 7 – Ανακαλύψιμο, προσωποποιημένο περιεχόμενο

Με ένα ενεργό μπλογκ που κάθε μέρα και κάποιος σχολιάζει θετικά, ως προς την εμφάνιση και λειτουργικότητα, ξεκινήσαμε ήδη να δουλεύουμε πάνω στο εταιρικό κομμάτι του site.

Μικρή αναδρομή στο παρελθόν: Πριν μερικούς μήνες μου είχε προταθεί η συνεργασία στην συγγραφή ενός βιβλίου-οδηγού προς την λεγόμενη online επιχειρηματικότητα, μπορεί για προσωπικούς λόγους να αρνήθηκα αλλά τελικά αυτή η σειρά άρθρων ίσως να αποτελούσε ενδιαφέρον ανάγνωσμα αυτής της λογικής. Παρόλα αυτά, στο myorchid.gr ανεβαίνουν στα πλαίσια της καταγραφής της πορείας του site. Ήδη έχω λάβει αρκετά mail που είτε με ρωτούν τι σχέση έχουν όλα αυτά με τις ορχιδέες, είτε περισσότερο υποψιασμένοι, ωρύονται πως είναι μέγα λάθος να γράφεις δωρεάν για κινήσεις που κάποιος πληρώνει γραφεία συμβούλων επιχειρήσεων για να ακούσει.

Πίσω στο παρόν (ή μπροστά στο παρόν): Νομίζω πως ανεξάρτητα από την δραστηριότητα, ακόμη και για πολύ εξειδικευμένα προϊόντα και υπηρεσίες, μια εταιρία πρέπει να στοχεύει στην μεγιστοποίηση του κοινού της – έστω και στα στενά όρια του αντικειμένου της. Μια εταιρία με είδη αλληλογραφίας για παράδειγμα, δεν αρκεί να διαθέτει μόνο τις καλύτερες πένες/φτερά βυθίσματος σε μελάνι και τα καλύτερα επιστολόχαρτα, θα πρέπει με κάποιον τρόπο να κάνει γνωστή την ύπαρξή της στους ελάχιστους στις μέρες μας αλληλογράφους. Μόνο αν ένας αλληλογράφος γνωρίζει την ύπαρξη της συγκεκριμένης εταιρίας και των προϊόντων που προσφέρει, θα μπορέσει να αξιολογήσει αν επιθυμεί να γίνει πελάτης. Στις μέρες μας, υπάρχουν δισεκατομμύρια σελίδες στο ίντερνετ και ευτυχώς υπάρχουν δεκάδες εναλλακτικές ακόμη και για αυτό το ιδιαίτερο παράδειγμα.

Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να κάνουν μια σελίδα επιτυχημένη. Τρία βασικά είναι:

Discoverability

Discoverability ή εξελληνισμένα ανακαλυψιμότητα είναι η δυνατότητα εύρεσης του εκάστοτε περιεχομένου στο ίντερνετ. Ανεξάρτητα λοιπόν από την σοβαρότητα, την ποιότητα στην εξυπηρέτηση και την ποιότητα του προϊόντος, στον κόσμο του ίντερνετ το βασικότερο όλων είναι το να είναι κανείς ανακαλύψιμος. Άλλωστε η οποιαδήποτε σύγκριση και απόφαση ενός καταναλωτή προϋποθέτει την γνώση της εκάστοτε προσφοράς.Όλα αυτά με την παραδοχή πως ο καταναλωτής ήδη ενδιαφέρεται για το προϊόν που προσφέρει κάποια εταιρία. Το πως κάνεις κάποιον να θέλει το προϊόν σου όταν δε αποτελεί είδος πρώτης ανάγκης είναι εντελώς διαφορετικό κεφάλαιο και αφορά την διαφήμιση.

Το πρώτο βήμα προς την ανακαλυψιμότητα είναι ο σχεδιασμός μιας σελίδας φιλικός τόσο προς τον χρήστη όσο και προς τις μηχανές αναζήτησης. Πολλοί οικονομικοί σύμβουλοι ή επικοινωνιολόγοι θα διαφωνούσαν μαζί μου και θα άφηναν εκτός τον χρήστη/επισκέπτη, στοχεύοντας περισσότερο στο να είναι φιλική προς της μηχανές αναζήτησης. Οπότε ξεχνάμε -όπως και κάναμε για το myorchid.gr- τεχνολογίες όπως το flash. Επιπλέον καλό είναι να γίνουν μερικές θεμιτές κινήσεις προς βελτιστοποίηση για μηχανές αναζήτησης (S.E.O. ή search engine optimization), όπως για παράδειγμα χρήση έξυπνων url που ταυτίζονται ή επικοινωνούν το περιεχόμενο της σελίδας. Για παράδειγμα αν κάποιος ψάχνει την λέξη ορχιδέα είναι πιθανότερο να εμφανιστεί στις πρώτες θέσεις των αποτελεσμάτων ένα url που να εμπεριέχει την λέξη από μια σελίδα που την αναφέρει μόνο μέσα στο κείμενο.

Content

Το περιεχόμενο είναι βασιλιάς (content is king) αποτελεί ρήση σημαία για πολλούς διαχειριστές σελίδων. Στην παρούσα φάση, το myorchid.gr δεν πουλά κάτι. Αν το εξετάσουμε, στην ουσία μιλάμε για δωρεάν παροχή πληροφορίας. Το αν αυτή είναι συμβουλή καλλιέργειας, μια φωτογραφία ή ένα άρθρο για νεράιδες δεν επηρεάζει το γεγονός πως αποτελεί πληροφορία και πιθανόν ενδιαφέρουσα ή χρήσιμη για πολλούς. Η πληροφορία λοιπόν είναι ή τουλάχιστον προσπαθώ σκληρά να είναι ακριβής, κατανοητή και γενικά το περιεχόμενο καλογραμμένο και παρουσιασμένο τουλάχιστον ευπρεπώς. Είτε μιλάμε λοιπόν για ένα μπλογκ, είτε για την σελίδα της μεγαλύτερης εταιρίας, το περιεχόμενο θα πρέπει να είναι τέτοιο, ώστε ο ενδιαφερόμενος να το κατανοήσει και ιδανικά να του ικανοποιήσει κάποια ανάγκη ώστε και να προκαλέσει την τάση για επαναλαμβανόμενες επισκέψεις. Μια ειδησεογραφική σελίδα θα πρέπει να καλύπτει την ανάγκη για αμερόληπτη ενημέρωση σχετικά με την επικαιρότητα, μια σελίδα με ανέκδοτα θα πρέπει να διαθέτει χιούμορ, μια οικονομικού ενδιαφέροντος να παρέχει έγκυρες οικονομικές αναλύσεις και μια σελίδα για ορχιδέες πρέπει να διαθέτει σωστές συμβουλές καλλιέργειας.

Uniqueness

Μοναδικότητα. Μερικά προφανή βήματα προς την σωστή κατεύθυνση θα ήταν οποιαδήποτε βοηθούν στο να θεωρείται μοναδική μια σελίδα από τον επισκέπτη. Αισθητική ως προς τον σχεδιασμό και εμφάνιση, λειτουργικότητα, ενστικτώδη αλληλεπίδραση από τον επισκέπτη χωρίς να πρέπει να ψάξει ποιο κουμπάκι κάνει τι, καλογραμμένα κείμενα, ειλικρίνεια και σεβασμός στον επισκέπτη. Όλα τα προηγούμενα και πολλά ακόμη θα μπορούσαν να κάνουν μια σελίδα μοναδική. Πολλές φορές δεν χρειάζεται τίποτε περισσότερο από μια καινοτόμα ιδέα για να κάνει μια σελίδα ιδιαίτερα δημοφιλή.

Και όμως το νεκροταφείο των καινοτόμων ιδεών (έκφραση που χρησιμοποιεί προσφιλές μου στέλεχος εταιρίας) είναι γεμάτο με φιλόδοξες ιδέες που αγνόησαν μια και μόνο μικρή λεπτομέρεια. Προσωπικά πιστεύω πως μια καλή ιδέα, είναι η ιδέα που απευθύνεται ταυτόχρονα ως λύση σε διαφορετικά προβλήματα ή ανάγκες. Ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους για μια σελίδα είναι στην προσπάθειά της να γίνει μοναδική, να ξεχάσει το σπουδαιότερο γεγονός. Όσο ομογενές και να είναι το κοινό, τα άτομα μεμονωμένα δεν παύουν να είναι μοναδικές και εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες. Πολλές, κυρίως εταιρικές, σελίδες στην προσπάθειά τους για ισχυρό branding (η χρήση τεχνικών εδραίωσης της εταιρικής ή προϊοντικής ταυτότητας) ξεχνούν την διαφορετικότητα του κάθε επισκέπτη σε επίπεδο αισθητικής και συμπεριφοράς κατανάλωσης της πληροφορίας. Παρόλο που ο καθένας είναι εντελώς διαφορετικός σε αυτή την φάση θα ομαδοποιήσουμε λίγο κάποιες τάσεις.

Σε ότι αφορά τον τρόπο που καταναλώνει κάποιος επισκέπτης την πληροφορία, είναι τόσοι… όσοι και οι επισκέπτες. Μπορούμε πάντα όμως να κατηγοριοποιούμε κάποιες τάσεις. Υπάρχουν αυτοί που προσθέτουν σελίδες στην λίστα ανάγνωσης ή στους σελιδοδείκτες τους για να διαβάσουν αργότερα. Αυτοί που ψάχνουν σε μηχανές αναζήτησης και διαβάζουν όλα τα αποτελέσματα μέχρι και την 8η σελίδα ενώ κάποιοι αποκλειστικά και μόνο το πρώτο αποτέλεσμα. Κάποιοι προτιμούν να διαβάζουν μόνο κάτι που τους συνέστησε ένας φίλος επί του θέματος. Άλλοι χρησιμοποιούν RSS readers (λειτουργία αυτόματης ενημέρωσης για νέες αναρτήσεις επιλεγμένων από τον χρήστη σελίδων). Άλλοι διαβάζουν ύλη μόνο μέσω κάποιου aggregator (σελίδα που συνοπτικά παρουσιάζει αναρτήσεις πολλών σελίδων κοινού ή μη ενδιαφέροντος). Κάποιοι προτιμούν περιληπτική περιγραφή ενός θέματος πριν να το διαβάσουν και αποθαρρύνονται αν δουν κατεβατό κειμένου. Άλλοι κοιτούν μόνο τις εικόνες και διαβάζουν μόνο τις λεζάντες. Κάποιοι χρησιμοποιούν λειτουργίες που απομονώνουν διαφημίσεις ή και φωτογραφίες από μια σελίδα και διαβάζουν μόνο το κείμενο. Η λίστα θα μπορούσε να συνεχιστεί για πολλές σελίδες.

Μια σελίδα λοιπόν θα πρέπει να έχει όσο το δυνατόν περισσότερους τρόπους παράδοσης του περιεχομένου της στους αναγνώστες της. Τα κοινωνικά δίκτυα, οι aggregators, το rss ή το newsletter είναι όλα τρόποι που βοηθούν διαφορετικούς ανθρώπους να διαβάσουν το περιεχόμενο τόσο λαμβάνοντας υπόψιν τον προτιμώμενο τρόπο, όσο και του γεγονότος πως κάποιες φορές είναι δύσκολο για έναν αναγνώστη πολλών σελίδων να επισκέπτεται κάθε μια από αυτές και να ελέγχει αν έχει αναρτηθεί κάτι καινούριο.

Στο επίπεδο αισθητικής… Ευτυχώς ή δυστυχώς, πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που δεν θα επισκέπτονται μια σελίδα για τον απλούστατο λόγο πως σιχαίνονται το πράσινο λαχανί, το παροιμιώδες μαύρο χαρτί άσπρα γράμματα ή την αυτόματη εναλλαγή εικόνων με αναλαμπές λευκού λες και τους φωτογραφίζουν. Θα πρέπει λοιπόν να βρεθεί μια ισορροπημένη λύση μεταξύ της ανάγκης για branding, της αισθητικής της σελίδας και των προτιμήσεων του κάθε επισκέπτη.

Στο myorchid σχεδιάσαμε μια λειτουργία προσωποποίησης εμφάνισης. Το φόντο της σελίδας μπορεί να αλλάξει και από τον κάθε χρήστη επιλέγοντας μεταξύ διαφορετικών υφών. Επειδή όμως ο καθένας είναι μοναδικός δίνουμε και την δυνατότητα να αλλάξει κανείς την βασική υφή (κωδική ονομασία σοβατισμένος τοίχος) σε οποιοδήποτε εκ των εκατομμυρίων χρωμάτων. Σίγουρα υπάρχει ένα τόσο μοναδικό όσο εσύ.

Start Up Story Μέρος 6 – Το Site.

Πολλές φορές μερικά πράγματα είναι κρυμμένα μπροστά στα μάτια μας. Ο καλύτερος τρόπος για να κρύψεις κάτι, είναι απλά να το κάνεις τόσο προφανές που δεν κινεί υποψίες. Έτσι ενώ το ανασχεδιασμένο blog τρέχει, κρύβει ακόμη κάποια χαρακτηριστικά. Επιπλέον, ποιος ξέρει τι άλλες λειτουργίες προγραμματίζονται ακόμη για να είναι ορατές σε δεύτερο χρόνο;

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Όλα ξεκίνησαν με ένα απλό μπλογκ, λειτουργίας και εμφάνισης όπως τα περισσότερα από αυτά. Κοινώς: ένα απλό theme του wordpress όπου έγραφα για τις ορχιδέες και ανέβαζα φωτογραφίες. Ουσιαστικά όμως έγραφα με συχνότητα από τον Μάρτιο του δώδεκα, μιας και ο χειμώνας ήταν ιδιαίτερα δύσκολος σε προσωπικό επίπεδο. Ο πατέρας μου συνήθιζε να αναφέρει γνωμικά και λαϊκές σοφίες: Κανένας κλέφτης δεν ξεκίνησε κλέβοντας τράπεζα, όλοι από ένα αυγό ξεκίνησαν. Έτσι μια ολοκληρωμένη σελίδα δεν εμφανίζεται αμέσως, τουλάχιστον όχι αν δεν υπάρχει μια ήδη υπάρχουσα εταιρία πίσω της που να την χρηματοδοτήσει.

Υπήρχε λοιπόν ένα απλό μπλογκ και ένα λογότυπο. Στην ανάρτηση που το παρουσίαζα, μίλησα για εταιρική ταυτότητα και την περιέγραψα ως το πρώτο βήμα για μια εταιρία. Πολλοί θα πίστευαν πως πρώτα φτιάχνει κανείς μια εταιρία και μετά λογότυπα, φρου-φρου και αρώματα και ιστοσελίδες. Ίσως το 1999 να είχαν δίκιο. Στις μέρες μας το να ιδρυθεί μια εταιρία σημαίνει πως από την πρώτη ημέρα έχει έξοδα. Μέχρι να γίνει γνωστή και να προσελκύσει πελάτες θα δαπανηθεί ακόμη μεγαλύτερο μέρος από το αρχικό κεφάλαιο. Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι πως πολλές εταιρίες κλείνουν στην διάρκεια αυτών των πρώτων βημάτων. Ίσως τελικά η μεγαλύτερη κληρονομιά που μου άφησε ο πατέρας μου να ήταν αυτές οι λαϊκές σοφίες: Για να φιλήσεις πρέπει να χασομερήσεις. Και για να αγκαλιάσεις πρέπει να ξοδιάσεις. Και θα χάσεις για να κερδίσεις. Επαναλάμβανε όποτε μιλούσαμε για θέματα που αφορούσαν εμπόριο ή ανθρώπινες σχέσεις.

Αποφάσισα λοιπόν κάτι ανατρεπτικό… Πρώτα το λογότυπο, μετά το κανονικό site και μετά η εταιρία. Μια διάφανη διαδικασία όπου ένα λεγόμενο start up (υπό ίδρυση εταιρία) θα χτιζόταν μπροστά στα μάτια των επισκεπτών/ αναγνωστών/ υποψήφιων μελλοντικών πελατών. Χρήσιμες συμβουλές, ενδιαφέροντα άρθρα, πολύ δουλειά. Θα μπορούσε κανείς να τα χαρακτηρίσει ως χάσιμο. Προσωπικά θα έλεγα πως είναι επένδυση. Το όραμα: Την πρώτη ημέρα που θα εργασθεί η εταιρία, να χαιρετηθεί θερμά – έστω από μέρος όλων αυτών που σχολιάζουν εδώ ή στο facebook, πως τα φυτά τους σώθηκαν και πως ανυπομονούν για το επόμενο βήμα, μιας και η όλη προσπάθεια κέρδισε την εμπιστοσύνη τους.

Για άλλη μια φορά εξέτασα λοιπόν λύσεις. Κατασκευή ιστοσελίδας και ηλεκτρονικού καταστήματος με 200 ευρώ και εικοσιτετράωρη υποστήριξη για έναν χρόνο υποσχόταν κάποιες διαφημίσεις. Search Engine Optimization κάποιες άλλες. Χτίσιμο ιστοσελίδας γρήγορα και επαγγελματικά. Δεν ξέρω αν είναι γενικό φαινόμενο, αν συμβαίνει μόνο στην τοπική αγορά ή αν απλά εγώ πέφτω στις εξαιρέσεις. Η μαγικές ιστοσελίδες των 200 ευρώ ήταν απλά το ίδιο πράγμα που άλλαζε χρώμα. Η βελτιστοποίηση για μηχανές αναζήτησης ήταν τεχνικές black hat και ο ευγενικός κύριος όχι μόνο δεν μου έστειλε προσφορά για την καλύτερη εμφάνιση αποτελεσμάτων στην λέξη ορχιδέα, αλλά γέμισε τα εισερχόμενα μου με ένα σωρό διαφημιστικά e-mails σε καθημερινή βάση. Τέλος οι επαγγελματίες που έτυχε να ανασχεδιάζουν 3 μήνες πριν την ιστοσελίδα τους, εμφάνιζαν για πάνω του διμήνου θα είμαστε σύντομα κοντά σας με νέα ιστοσελίδα.

Για άλλη μια φορά κατάλαβα πως υπήρχαν δύο δρόμοι. Πολλά λεφτά και μια από τις 2-3 μεγάλες εταιρίες κατασκευής ιστοσελίδων ή ανακάλυψη δημιουργικού ανθρώπου πρόθυμου να δουλέψει με μεράκι και όχι για χρήματα. Η τελευταία ήταν η μόνη επιλογή μιας και δεν υπήρχε ακόμη το κεφάλαιο που απαιτούνταν από κορυφαία εταιρία στον χώρο. Friendsourcing λοιπόν ξανά. Ο Ηρακλής είχε αποδείξει δύο πράγματα. Μπορούσε να καταλάβει τι από αυτά που λέω τα χρειάζομαι και πως άντεχε να συνεργαστεί με κάποιον που αν ένα pixel άλλαζε θέση το έβλεπε και ζήταγε να πάει στην θέση του.

Η αρχική ενημέρωση ήταν εν συντομία η εξής: Θέλω ένα site που να βασίζεται στην εικόνα. Να μην έχει κενό χώρο με κεφαλίδες (header). Mε το που μπαίνει κάποιος να βλέπει μεν το μενού με το λογότυπο αριστερά αλλά κυρίως μια βασική φωτογραφία από κάθε ανάρτηση και μια περίληψη. Να μην έχει προηγούμενο και επόμενο, να μπορεί να διαβάσει κάποιος τα πάντα μόνο με κύλιση προς τα κάτω. Να βρίσκει ότι και να χρειάζεται με ένα ή το πολύ δύο κλικ και όλα να ανοίγουν και να κλείνουν μαζικά. Να είναι πολύ καλά συνδεδεμένο με κοινωνικά δίκτυα για να μπορεί κανείς να μοιράζει υλικό αλλά χωρίς ανόμοια κουμπιά. Να έχει σελιδοδεικτάκια από την μια μεριά αντί για tags και από την άλλη σελιδοδεικτάκια με κοινωνικά δίκτυα. Και αφού φτιαχτεί το μπλογκ να φτιάξουμε το εταιρικό site.

Στις 15 του Μάη μου έστειλε αυτή την μακέτα που έφτιαξε στο photoshop. Στις 15 Ιουνίου το μπλογκ είχε ανέβει.

Τι τράβηξε για να το φτιάξει ίσως να πρέπει να καθίσει να το γράψει ο ίδιος. Εγώ αυτό που ξέρω ήταν πως κάποια στιγμή του είπα πως το blog είναι 98% του τέλειου και πως πρέπει να βρούμε το 3% που θα το φέρει στις υψηλές προδιαγραφές λειτουργικότητας που στόχευα (το 100% δεν αρκεί). Μια έξυπνη λειτουργία αντιγραφής – επικόλλησης ήταν κάτι που του ζήτησα εμπνευσμένος με τον πιο περίεργο τρόπο. Κάποια στιγμή θα πρέπει να γράψω πως εμπνεύστηκα την λειτουργία γιατί σχετίζεται με το σεξ και το σεξ πουλάει.

Ξεκίνησα όμως γράφοντας για κρυφές λειτουργίες που θα εμφανιστούν σύντομα και λίγο πριν έλεγα για 101%. Στους όρους χρήσης περιγράφονται κάποιες από τις λειτουργίες του μπλογκ που θα είναι διαθέσιμες σύντομα. Με ξαφνιάζει από τα στατιστικά πόσοι λίγοι επισκέπτες τους διαβάζουν. Έτσι επέλεξα αντί να αναφέρω εδώ τι θα ενεργοποιηθεί τις επόμενες εβδομάδες, να σας παραπέμψω εκεί που το λέει μερικές μέρες τώρα. Το μόνο από τα προγραμματισμένα που δεν λέει στους όρους είναι η προσωποποιημένη εμφάνιση της σελίδας ώστε ο κάθε επισκέπτης να μπορεί να βλέπει με διαφορετική αισθητική το μπλογκ.

Με ένα ενεργό μπλογκ που κάθε μέρα και κάποιος σχολιάζει θετικά, ως προς την εμφάνιση και λειτουργικότητα, ξεκινήσαμε ήδη να δουλεύουμε πάνω στο εταιρικό κομμάτι του site.

Start Up Story Μέρος 5ο (β)

Μετά από αρκετή κουβέντα καταλήξαμε στο τι περίπου ήθελα και γύρισε με κάποια σχέδια μεταξύ των οποίων και μια εκπληκτική ιδέα που πρακτικά συνδύαζε όλα όσα είχαμε συζητήσει. Από εκεί μετά από πολλές συναντήσεις και δουλειά του στυλ: τράβα αυτή την γραμμή προς τα εδώ και εκείνη προς τα εκεί αλλά και πολλές δικές του ιδέες συμπεριλαμβανομένων των κρεμμυδόσχημων τρούλων του Ταζ Μαχάλ… καταλήξαμε στο να έχουμε στα χέρια μας το τελικό λογότυπο που θα σας παρουσιαστεί σύντομα. Η αρχική ιδέα όμως ήταν μια… πιπίλα.

Η ιδέα ήταν η λέξη myorchid να γραφεί με τέτοιο τρόπο ώστε τα γράμματα να σχηματίζουν ένα λουλούδι ορχιδέας φαλαινόψις. Όσο απλό και να ακούγεται, δεν ήταν. Για να καταλήξουμε εκεί χρειάστηκε αρκετή έρευνα. Τις τάσεις των τελευταίων 5 ετών (στο λινκ αυτές του 2012) στον σχεδιασμό λογοτύπων, υπάρχοντα λογότυπα σχετικά με ορχιδέες, ακόμη και φωτορεπορτάζ έξω από σαλόνι ομορφιάς. Και όλα αυτά ώστε το λογότυπο να είναι μοναδικό.

Βέβαια το αρχικό σχέδιο θύμιζε περισσότερο μια πιπίλα και ίσως αυτό το γεγονός να είχε και την πλάκα του, ως το πρώτο βήμα για τον σχεδιασμό της λεγόμενης εταιρικής ταυτότητας. Με αυτό το πρώτο σχέδιο σαν βάση, προχωρήσαμε στο δεύτερο στάδιο. Ο Ηρακλής έπρεπε να υπομένει μαθήματα ανατομίας του λουλουδιού μιας ορχιδέας και επισημάνσεις πως το orchid έχει μεν 6 γράμματα όσα και τα πέταλα μιας ορχιδέας, αλλά το my θα έπρεπε να είναι το χείλος του λουλουδιού (διαφοροποιημένο πέταλο, συνήθως εντυπωσιακότερο) αφήνοντας ένα γράμμα περίσσιο. Έτσι ζήτησα να σχεδιάσει και περισσότερο ελεύθερα ανατομίας, με κατεύθυνση προς online χαρακτήρες όπως π.χ. το παπάκι.

Κάπως έτσι περάσαμε στο δεύτερο στάδιο…

Κατά το δεύτερο στάδιο, επιλέχθηκε το προσχέδιο στα αριστερά και με βάση αυτό αρχίσαμε να δοκιμάζουμε διαφορετικές κατευθύνσεις. Παρόλο που δοκιμάσαμε μερικές δεκάδες πρόχειρες εναλλακτικές, το αρχικό συνέχιζε να είναι η βάση για βελτιστοποίηση. Κάπου εκεί ξεκινήσαμε και τα πρώτα focus groups. Από την προηγούμενη μου εργασιακή εμπειρία ήξερα πως παρόλο που οι επαγγελματίες στο μάρκετινγκ πολλά μπορούν να υποθέσουν και πολλές απόψεις να καταθέσουν, ο μόνος αξιόπιστος τρόπος για εξαγωγή συμπεράσματος θα ήταν να επιδειχθεί το ίδιο το λογότυπο ή οι κατευθύνσεις στον σχεδιασμό του σε μικρό κοινό. Αρχικά μια ομάδα από έμπιστους φίλους που συμπτωματικά ήταν και προερχόμενοι από τον χώρο του μάρκετινγκ έδωσε πολύ θετικά μηνύματα. Ξεθαρρεύοντας άρχισα να το δείχνω σε μεγαλύτερη ομάδα με δημογραφική διαφοροποίηση.

Η απόλυτη καταστροφή! Ειδικά οι γυναίκες έβλεπαν οτιδήποτε άλλο εκτός από ορχιδέες στο λογότυπο. Αρχίσαμε να το στρογγυλεύουμε και να το κάνουμε περισσότερο “λουλουδάτο” μιας και είχαμε ακούσει πως οπτικά μοιάζει περισσότερο με άνθρωπο (με ερωτική διάθεση), μωρό, ή μανιτάρι πυρηνικής έκρηξης! Γενικά αυτό που ακουγόταν συχνότερα ήταν “το my το καταλαβαίνω αλλά τι σχέση έχει με…” και ότι μπορείτε να φανταστείτε να ακολουθεί εκτός από τα προαναφερθέντα παραδείγματα.

Στην τρίτη έκδοσή του το λογότυπο μπορούσε άνετα να διεκδικήσει μια θέση στο τεστ Rorschach. Ο καθένας πραγματικά έβλεπε ότι ήθελε… Στην ερώτηση “με ποιο προϊόν ή υπηρεσία πιστεύετε πως θα ταίριαζε αυτό το εμπορικό σήμα;” , ακολούθησαν απαντήσεις μεταξύ των οποίων υπήρχαν τα σεξουαλικά βοηθήματα και μια σειρά από ότι πιο τρελό μπορεί κανείς να φανταστεί. Η αγαπημένη μου απάντηση ήταν αυτή που δόθηκε από 45άρη διευθυντή καταστήματος μεγάλης αλυσίδας: “μπόντι μπίλντινγκ, γιατί βλέπω έναν μπρατσαρά”.

Προχωρώντας στην τέταρτη φάση του σχεδιασμού, ο κλήρος έπεσε στον Ηρακλή να δώσει την λύση. Αυτή ήταν η προσθήκη μιας σιλουέτας-σκιάς η οποία θα οριοθετούσε καλύτερα την φόρμα και θα οδηγούσε το μάτι προς το “λουλούδι” του θέματος.

Η προσθήκη βοήθησε αρκετά τελικά και τα σχόλια ήταν ιδιαίτερα θετικά και χωρίς απρόοπτες αντιδράσεις από την νέα επίδειξη σε κοινό. Παρόλα αυτά χρειάστηκε αρκετή ακόμη δουλειά. Παρά το εξωτικό και αισθητικά όμορφο εφέ των κρεμμυδόσχημων τρούλων για πέταλα και της νέας φόρμας στο κείμενο -ο κακός γράφον- θεώρησα πως το λογότυπο θα έπρεπε να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο παγκοσμιοποιημένο και καθαρό από οποιαδήποτε επιρροή. Αν ήταν να είχε κάποια επιρροή τότε θα ήταν ελληνική, με την σκέψη όμως του παγκοσμιοποιημένου… έπρεπε να είναι καθαρότερο. Επίσης για μια σειρά από πιθανές εφαρμογές θα έπρεπε τα μέρη που το αποτελούν να μπορούν να αποτυπωθούν το ίδιο καλά, π.χ. ανάγλυφο, κεντητό, εκτύπωση κλπ. Μετά από άλλη μια περίοδο αλλαγών φτάσαμε στο πέμπτο και τελευταίο προσχέδιο.

Από το τέταρτο στο πέμπτο και από εκεί στο τελικό, ήταν μια δύσκολη περίοδος για τον σχεδιαστή, κυριολεκτικά καθόμασταν δίπλα δίπλα στο κομπιούτερ και τον ταλαιπωρούσα με συνεχείς οδηγίες για το πόσο καμπύλη, τι πάχος κλπ ήθελα. Η λογική ήταν το λογότυπο να ήταν δομημένο μόνο από 2 τμήματα. (τρία για την ακρίβεια αλλά το τρίτο δεν θα χρησιμοποιηθεί online). Ένα γραμμικό: την σχηματοποιημένη γραφή της φράσης my orchid και ένα συμπαγές σχεδιάγραμμα: την σιλουέτα του λουλουδιού. Σχεδιασμοί κυρίως για λόγους εφαρμογής.

Το τελικό λογότυπο λοιπόν ανατομικά αποτελείται από 2 μέρη…

Κάπου εδώ λοιπόν πρέπει να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον φίλο μου, που ως αρχιτέκτονας που είναι, βοήθησε στο να χτιστεί η εταιρική ταυτότητα του myorchid.gr. Κυρίως γιατί… μόνο μικρό δείγμα από την δουλειά που έκανε φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία.

Με το λογότυπο ολοκληρωμένο, έμενε απλά η κατοχύρωση. Φυσικά έχει ήδη κατοχυρωθεί ως trademark (σήμα κατατεθέν που λέμε) αλλά πιστός στο σλόγκαν, “ένα ακόμη πράγμα” και στον “βασανισμό” αθώων αρχιτεκτόνων… ήθελα και κινούμενη μορφή λανσαρίσματος. Ήδη, στην κεφαλίδα του blog, το βλέπετε περιοδικά. Αλλά νομίζω ότι πρέπει να συμπεριληφθεί και εδώ. Η λογική για το λεγόμενο από εμάς anime-logo είναι απλή: ακόμη και κάποιος που δεν γνωρίζει καν τι είναι μια ορχιδέα οπτικά π.χ. αν επισκεφτεί τυχαία το blog από μηχανή αναζήτησης με άσχετο όρο αναζήτησης όπως “3 ρίζα του 686” να του μένει άμεσα πως το σχήμα αυτό είναι το my orchid γραμμένο λουλουδένια. Το ίδιο ισχύει και για οποιονδήποτε άλλο, που δεν τον ενδιαφέρει να διαβάσει το κατεβατό αυτό, αλλά απλά να μάθει πως να ποτίζει την ορχιδέα του σωστά.

Έτσι το κινούμενο λογότυπο δημιουργήθηκε και έδωσε έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα στο blog ενώ αυτοσυστήθηκε και θα συνεχίζει να αυτοσυστήνεται σε κάθε επισκέπτη.

Με το λογότυπο να έχει παρουσιαστεί εκτενώς (σε αυτή την ανάρτηση) και το ανασχεδιασμένο blog να είναι ήδη online από 15/6/2012, δημιουργείται ένα πρόβλημα:

-Πώς να κλείσω αυτό το κείμενο αφήνοντας σας για άλλη μια φορά σε αγωνία… μιας και το επόμενο βήμα (το ανασχεδιασμένο blog) είναι ήδη ενεργό και ορατό;

Πολλές φορές μερικά πράγματα είναι κρυμμένα μπροστά στα μάτια μας. Ο καλύτερος τρόπος για να κρύψεις κάτι είναι απλά να το κάνεις τόσο προφανές που δεν κινεί υποψίες. Έτσι ενώ το ανασχεδιασμένο blog τρέχει, κρύβει ακόμη κάποια χαρακτηριστικά. Επιπλέον, ποιος ξέρει τι άλλες λειτουργίες προγραμματίζονται ακόμη για να είναι ορατές σε δεύτερο χρόνο;

Start Up Story Μέρος 5ο (α)

Η ιδέα για μια εταιρία σχετική με τις ορχιδέες μετουσιώθηκε σε απόφαση. Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός λένε, το άλλο μισό είναι η σκληρή δουλειά συμπληρώνω εγώ. Έτσι ξεκίνησα την δουλειά προκειμένου η απόφαση να γίνει πράξη. Η σκέψη μου ήταν αυτή η εταιρία να διαφέρει από τις άλλες και να χτιζόταν μπροστά στους μελλοντικούς της πελάτες. Ποιο είναι το πρώτο βήμα στο χτίσιμο μιας εταιρίας αν όχι η εικόνα της;

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που χτίζουν την εικόνα αυτή, για παράδειγμα το ίδιο το προϊόν ή υπηρεσία που παρέχει μια εταιρία, η εξυπηρέτηση προς τους πελάτες και άλλα πολλά… αλλά μιας και γράφω για το πρώτο βήμα, νομίζω πως αυτό είναι η λεγόμενη εταιρική ταυτότητα.

Ένα βασικό, αν όχι το βασικότερο, κομμάτι της ταυτότητας αυτής είναι το όνομα και το λογότυπο που συνήθως ταυτίζονται. Έτσι το myorchid.gr χρειαζόταν ένα λογότυπο, ένα σήμα δηλαδή που θα το διαφοροποιούσε από οποιοδήποτε άλλη σελίδα για ορχιδέες και θα επικοινωνούσε σχηματικά το τι είναι ή τι εκφράζει.

Μετά από  σκέψη κατέληξα πως υπήρχαν δύο επιλογές. Η ανάθεση του έργου σε έναν πολύ καλό σχεδιαστή με βάση το χαρτοφυλάκιο του ή το λεγόμενο crowdsourcing. Το πρόβλημα ήταν πως με βάση το χαρτοφυλάκιο κατέληξα σε κάποιον σχεδιαστή στην Νέα Υόρκη που έχει σχεδιάσει λογότυπα για πολλές γνωστές εταιρίες αλλά το κόστος ήταν αντίστοιχο αγοράς πρώτης κατοικίας και επιπλέον ήταν και αντίθετο με την λογική της ενίσχυσης της τοπικής οικονομίας. Η λογική του crowdsourcing απορρίφθηκε γιατί είναι άδικο να βάζεις 200 άτομα να δουλέψουν σχεδιάζοντας και να επιλεγεί μόνο ένα έργο με όλους τους άλλους να μην αμειφθούν ούτε στο ελάχιστο.

Σκέφτηκα λοιπόν να κινηθώ ανατρεπτικά. Friendsourcing λοιπόν. Το μόνο που χρειαζόμουν ήταν κάποιος φίλος που να έχει τις γνώσεις σχεδίου και όρεξη να βοηθήσει επενδύοντας χρόνο. Έτσι λοιπόν απευθύνθηκα στον καλό μου φίλο τον Ηρακλή ο οποίος είναι αρχιτέκτονας και άρα πιάνει το χέρι του σε ότι αφορά το σχέδιο.

Μετά από αρκετή κουβέντα καταλήξαμε στο τι περίπου ήθελα και γύρισε με κάποια σχέδια μεταξύ των οποίων και μια εκπληκτική ιδέα που πρακτικά συνδύαζε όλα όσα είχαμε συζητήσει. Από εκεί μετά από πολλές συναντήσεις και δουλειά του στυλ: τράβα αυτή την γραμμή προς τα εδώ και εκείνη προς τα εκεί αλλά και πολλές δικές του ιδέες συμπεριλαμβανομένων των κρεμμυδόσχημων τρούλων του Ταζ Μαχάλ… καταλήξαμε στο να έχουμε στα χέρια μας το τελικό λογότυπο που θα σας παρουσιαστεί σύντομα. Η αρχική ιδέα όμως ήταν μια… πιπίλα.