Χρώμα 46
Ακόμη και στο ψιλόβροχο, μερικά πράγματα πρέπει να γίνονται στην ώρα τους. Η βόλτα του σκύλου είναι ένα από αυτά τα πράγματα που δεν αναβάλλονται. Όχι τουλάχιστον αν θέλει κανείς να αποφύγει τα ατυχήματα. Βρέθηκα λοιπόν να περπατώ στην ψιλή βροχή και να διαγωνίζομαι με τους σκύλους μου, στο ποιος θα μυρίσει περισσότερο τις νοτισμένες μυρωδιές της πόλης. Κάθε φορά που περνά έστω και μισή ώρα από το τελευταίο τσιγάρο, ξαφνιάζομαι με το πόσο γρήγορα επανέρχεται η αίσθηση της όσφρησης. Μιλώντας για αισθήσεις, αν και δεν έχω τα παροιμιώδη μάτια της κουκουβάγιας, η ματιά μου έχει εκπαιδευτεί στο να ξεχωρίζει κάποια σχήματα από μακρυά. Περπατώντας, εντόπισα στο απέναντι πεζοδρόμιο μια βιτρίνα χρωματοπωλείου. Διέσχισα τον δρόμο και ζήτησα ένα χρωματολόγιο που μου κέντρισε το ενδιαφέρον.
Είχα γράψει παλαιότερα, μεταξύ άλλων, για την χρήση της ορχιδέας στην διαφήμιση. Το εξώφυλλο του χρωματολογίου ήταν άλλη μια τέτοια περίπτωση. Χάρηκα που ήταν ελληνικής εταιρείας και ομολογώ πως το βρήκα και έξυπνο. Ξεφυλλίζοντας τις παλέτες τους βρήκα το χρώμα 46-Ορχιδέα. Σκέφτηκα τις νέες παραλαβές από ορχιδέες στο κατάστημα. Καμιά τους δεν είχε το χρώμα 46, παρόλο που σαν χρώμα μου άρεσε για κάποιον τοίχο.
Επέστρεψα σπίτι και ασχολήθηκα με την προσθήκη των ορχιδέων φαλαινόψις στο κατάστημα. Συνεχίζω να πιστεύω πως μπορούν να δώσουν χρώμα στην ζωή των ανθρώπων και ας μην είναι το 46.